Nisan 04, 2010

Bahar Geldiğinde mi Ben Böyle Olurum?


Resmen güneş bağımlısıyım! :)
Güneşi görünce nasıl bir enerji, nasıl bir neşe! Allah bozmasın..
Sınavlar da bitti.. Güneş de geldi..
Artık çok rica ederim, kimse beni tutmasın! Kendimi izninizle sokaklara, sağlıklı yaşama.. Sınav var bahanesiyle okuyamadığım kitap ve "ezberleyemediğim" dergilere... İzleyemediğim tüm görsel sanat ürünlerine adamak istiyorum!
Bu süreçte ihmal ettiğim tüm dostları tek tek arayıp, her birine vakit ayırıp, gönüllerini almak istiyorum!
Gerçi diyeceksiniz ki, "Amsterdam senin, Luxembourg benim gezerken iyi".. Ama durum hiç de öyle göründüğü gibi değil.. Hollandaya gideceğim diye haftalar öncesinden ders çalışmaya başlayan bu gariban, daha gezip tozmanın verdği rehaveti yaşayamadan, suçluluk ve sorumluluk duygusuyla birlikte gelir gelmez ders çalışmaya kaldığı yerden, daha büyük bir hızla devam etti!
E tahmin edersiniz ki, bu tembelliğe pek müsait "babasının kuzusu", onu gönderdiğine pişman etmemek için ekstra bir çaba harcadı... Ve -umarım- bu sefer hakikaten onun yüzünü kara çıkarmayacağı düşüncesiyle baharın gelişini doya doya yaşamak istiyor!
Hatta dilinde Candan Erçetin'den bir şarkı, bütün gün şakımak.. Mutlu olmak, mutlu etmek istiyor!.. :)
Şimdi izninizle, şarkım ve ben huzurunuzdan ayrılıp, gezmelere çıkıyoruz..

"Bahar geldiğinde mi ben böyle olurum? Yoksa böyle olduğumda mı gelir bahar? Ayrıca bunun seninle ne ilgisi var? tabii ki ben böyle olduğum için bahar! -burayı yüksek sesle söylüyoruz, hep beraber!- çünkü sana değdiğinden beri ellerim, bütün kış dallarımda tomurcuklar vaaaaarr!!"

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder